De integrale professional bestaat al lang. Is er al in allerlei hoedanigheden. Nog verstopt, nog niet erkend, nog niet gezien of herkend. Vele professionals volgen in hun vrije tijd, trainingen en opleidingen die leiden tot holistische kijk op zaken. Maar in de praktijk merken zij anders te moeten zijn, de omgevingsnormen zijn er nog niet op ingericht. Een aantal uitspraken van professionals die ik hierover vragen hebt gesteld zijn ontluisterend. Er is verandering nodig om dit onbenut potioneel, kracht naar voren te laten mogen zijn. Er zijn hierover gesprekken nodig en noodzakelijk. Hoe is onze cultuur, organisatie en maatschappij ingericht en wat maakt dat inmiddels integrale professionals zich niet thuis voelen. Er niet voor uit durven komen meer kennis van zaken te hebben.
Zomaar een greep uit een aantal gesprekken:
“Ik probeer me voortdurend aan de reguliere markt aan te passen, ik blijf opleidingen te volgen. Ik wil graag begrijpelijk zijn voor mijn reguliere collega’s. Maar ik merk dat ik van mezelf af dwaal, en dat ik niet goed mezelf kan zijn, daar te weinig voor ga staan”, ik herken dat angst hierin ook een rol speelt”.
Deze professional is een hoog geschoolde verpleegkundige.
Nog een voorbeeld: “ik werk in het ziekenhuis en de baan bevalt me goed. Maar ik doe gewoon mijn werk, maar waar ik zelf last van heb, dat wordt in hetzelfde ziekenhuis niet erkend. Ik werk in de medische wereld, waarin mijn eigen medische klachten niet begrepen worden. Ik doe maar alsof ik gek ben, maar het voelt niet goed. Ikzelf heb voor mijn eigen gezondheid een holistische visie nodig. Ik praat hier niet over op mijn werk, want ik wil hier de strijd niet over aangaan, dat roept alleen maar vragen op bij mijn werkgever of leidinggevende. Het wordt niet begrepen want er de visie ontbreekt”. Deze professional werkt op het laboratorium van een ziekenhuis.
En ga zo maar door, ik heb vele professionals gesproken over wat de maatschappeplijke norm doet met hen. Op welke wijze het tegenwerkt om als een heel mens gezien te worden. Ook speelt mee dat deze professionals breed zijn opgeleid in meerdere disciplines. Dit breedde wordt vaak als negatief gezien. Terwijl het voor de uitoefening van een holistische werkwijze van belang is om brede kennis van zaken te hebben om ook verbanden en samenhang te kunnen analyseren. Deze brede kennis is juist noodzakelijk. Maar de maatschappelijke norm en inrichting van systemen is vaak gericht op het ontwikkelen van specialismen, het vergaren van veel kennis van een deelgebied en aspect van het probleem. Daar is niets mis mee. Maar voor deze professionals geldt dus iets anders. De brede kennis die zij hebben krijgt geen plek op hun werkplek. En hiermee wordt ook kennispotentieel gemist door organisaties en teams, die te maken hebben met verborgen integrale opgeleidde professionals, die laten we het maar zeggen zoals het is, in de kast zitten en daar voor hun gevoel moeten blijven. Jammer, en interessant om te onderzoeken wat dit gegeven doet met de professional als het gaat om baan en werkbehoud en carriere gerichtheid.